Naar het ziekenhuis

Ouders vragen zich vaak af wat hun kinderen denken en voelen over hun ziekte en de ziekenhuisbezoeken. Meeste kinderen uiten dat niet in een goed gesprek maar in hun gedrag en spel. Een veelgestelde vraag is: “moet ik mijn kind vertellen dat ik ziek ben en zo ja, wanneer vertel ik dat dan?” Onderzoek heeft aangetoond dat als de communicatie binnen het gezin open is en deze openheid ook rondom de ziekte wordt gehanteerd, kinderen minder kans hebben om problemen te hebben met de ziekte, dan kinderen waar in het gezin weinig wordt gecommuniceerd.

Maar zulke dingen zijn gemakkelijker gezegd dan gedaan. Op het moment dat je het bespreekt wordt het immers ook heel hard ‘echt’. Toch blijkt dat als men op een open en eerlijke manier communiceert, het de kinderen de kans geeft om ook eerlijk en open over de eigen gevoelens te zijn. Ouders zijn hierin het voorbeeld voor hun kinderen en leven het leven als het ware voor. Op sommige vragen is geen antwoord en problemen kunnen niet altijd opgelost worden ook niet door volwassenen. Een kind  mag dat weten. Het hoeft ook niet altijd opgelost te worden als er maar oprechte belangstelling en een luisterend oor is voor wat er in het kind omgaat.